By by Rarotonga

Hey lieve vrienden,
Wat een geluk heb ik toch, we zijn aangekomen op auckland airport en al lijkt het niet zo bijzonder. Blijkt dat er een storm van australië, sydney, opweg is naar auckland. Alle vluchten van voor de dag erna zijn gecanceld. Wat zou het vervelend zijn geweest als we nog een paar dagen op de Rarotonga hadden moeten blijven. Dat meen ik natuurlijk niet. De laatste paar dagen hebben we erg genoten op dit tropisch oord. Ik zal eerlijk zijn, het waren niet hele dagen met een strakke blauwe hemel. Het regende óók veel maar met name s'nachts dus jullie zijn niet de enige die nat worden. Het grote verschil is wel dat nat worden door de regen op de Cook eilanden eigenlijk juist heel fijn is. Het is heerlijk koel zeker op onze scooter. En als het regent en we zitten droog, dan gaan we toch (nou ja ik dan) een regen dansje doen. Heel af en toe viel er een bui als we op een van die prachtige stranden lagen maar dat spoelt dan weer fijn dat zoute water van de lijf. Hoe zegt cruif dat óók al weer; ieder nadeel heb zijn voordeel........
Weten jullie nog dat ik in mijn laatste verhaal schreef over dat idillische strand genaamd Muri Beach. We hadden daar een kano gehuurd om die 3 onbewoonde eilanden te verkennen. In onze blauwe kajak peddelen we als gekke over de zee, er staat een enorme wind, maar dat houd ons niet tegen. Hoe dichter we bij het 1e eiland komen hoe beter, prachtiger en geweldiger het er uit ziet. We kunnen niet aan land, de rotsen rond het eiland zijn groot en antresiet van kleur. Direct daar achter begint het groen. Allemaal bomen en planten maken het eiland ondoorloopbaar. Bovenuit steken de enorme palmbomen. Dit afstekend tegen die azuurblauwe zee is echt een prachtig gezicht, geloof me. We gaan verder naar eiland 2. Al snel zien we een aantal mensen in zicht, we zijn het er niet overeens of het nu een boot of een wrak is waar ze bij staan. Het blijkt een wrak, waarvan geen idee. De mensen die we zagen waren locals die aan het vissen zijn. Met een net gaan ze rond het wrak en sluiten ze alle vissen in. Bij het ophalen/binnen halen van het net halen ze de ene na het andere vis eruit, echt geweldig om te zien. Na 3 uur peddelen en genieten van alle prachtige uitzichten komen we weer veilig aan op het strand, ik bedoel best beach in town!!
Woendag wasdag, het wordt tijd om in actie te komen voor de dagelijkse sleur van het leven. En iedereen die mij een beetje kent weet dat ik geen fan ben wat het huishouden. Met de waspoeder is de aanslag ga ik op zoek naar de wasmachine. Gevonden tussen alle waslijnen in. Er zit nog was in van het hostel, de witte lakens. Zou een leuke reclame spot zijn voor Tonijn ipv bij Gordon thuis! Hoppa de zuivere was eruit en mijn vuile was erin, knop op gekleurde was, temp koud-warm-heet. Ik kies warm en play, ik hoor hem draaien. Sta ik nog ff wat om mij heen te kijken, zie ik een handleiding aan de muur hangen. Indien je een wasmachine wil gebruiken móet je dit altijd eerst melden bij Anna, de oma des huizes. Er zijn namelijk 3 wasmachine waarvan 1 alleen voor de laundry van het hostel. Mmnnn, k.t, denk ik bij mezelf. Dan zit mijn was in dat wasmachine waarvan dit NIET de bedoeling van is. Omdat er niemand aanwezig was en ik wel relaxt ben met Tessa, eigenaresse, dacht ik; ik gebruik het wasmachine wel en dat betaal ik achteraf wel even. Maar nu ik weet dat ik iets doe wat eigenlijk niet mag wordt het spannend. Ik voel me net een kindje die snoepje heeft gesteeld en dat móet opbiechten.
Woensdag sjansdag, na het harde werken gaan we ons belonen met ijs. Heerlijk ijs van een winkeltje 15 min verderop. Onderweg wordt er vaker dan anders naar ons geclaxoneerd. Mannen die ons nagapen. Hoofden die uit het raam van de auto hangen om nog even een laatste glim van ons te kunnen zien. Al zijn het niet echt de de hotties, waar ik op gehoopt had, het doet toch iets met met je ego. Vanavond gaan we, in onze schone kleren, naar de Cocoputt en drinken wat biertjes waar we wederom sjans hebben van mannen met family packs, zoals ze dat zelf noemen. Wij zijn niet in voor stierenavond, dus sprinten de bar uit op te voorkomen dat ze ons naar huis willen brengen.

Ik zou willen dat ik meer tijd had voor nog meer verhalen maar wij moeten onze auto ophalen en op weg naar de Bay of Islands, heel vervelend!????

XX Judith, TOT snel