The end of my dream !?!?!

Ben nu echt op de laatste bestemming van deze reis, een zeer goed hotel in het koude Seoul. Aangezien mijn garderobe niet is aangepast op weer onder de 20 graden zit ik voor anderhalve dag opgesloten in mijn hotelkamer. Wat helemaal geen straf is moet ik zeggen, de kamer voldoet aan al mijn eisen; sauna, bubbelbad, satteliet tv, computer met internet en een mini bar. Nog even lekker uitrusten en relaxen voordat ik morgen op mijn laatste vliegtuig stap.

In Fiji ben ik dus met die goed uitziende duikinstructor (zoiets maakt beslissingen nemen nu eenmaal een stuk gemakkelijker)naar Manta Ray (het eiland) gegaan. Het weer was nogal slecht en de zee wat ruig. Micheal stelde voor dat ik beter mijn kleren uit kon doen en in mijn bikini in de boot kon zitten. Je wordt drijfnat van dit boottochtje. Maakt me niet uit, trek jij je shirtje maar uit dan kan ik jou eens goed bekijken.... haha. Voor de eerste keer geen welkomsliedje bij aankomst op het eiland. Hij roept even een jongen die mijn tassen naar mijn kamer kan brengen, goed geregeld hier in Fiji. Voor de volgende dag staan dan 3 duiktripjes op het programma, 2 in de ochtend en 1 in de middag. Na dat boottochtje is het tijd voor een douche, de eerste echte douchekop die ik tegenkom in Fiji. Nog even mijn laatste kans grijpen om mijn zomerjurkje aan te trekken en dan is coctail time. De barman maakt een overheerlijke coctail voor me. Twee dames zijn bezig met het aankleden van de buffettafel, dit beloofd nog wat, het ziet er heel mooi uit. Niets blijkt minder als een half uur later het eten is gearriveerd. Deze kok heeft er zin in, er zitten misschien 25 mensen op het resort en er is eten voor wel 100 personen. Hier zal ik zeker niet omgaan van de honger.
De volgende ochtend kan ik dan eindelijk weer eens gaan duiken, na de duikbriefing en het klaar maken van mijn equipment zit rustig in de boot te genieten van het prachtig landschap om me heen. Het is weer super, een compleet andere wereld als je onderwater bent. Nieuwe vissen en veel koraal, we zwemmen weer door openingen in het koraal en zien een haai van dichtbij. De 3de duik doe ik vanaf het strand samen met een ozzie duikinstructische, zij heeft een camera en vraagt of ik het leuk vind om een aantal foto's te hebben. Ja natuurlijk vind ik dat leuk, voor 10 dollar (5 euries0 kan ik dan een cd-tje kopen. We gaan niet diep maar het is geweldig, weer heel anders. Een fotosessie onder water is ook weer iets anders dan op het vaste land!!! We zoeken naar de nemo's en hebben een paar goeie foto's kunnen nemen. Ik ben kapot na deze laatste duik, je kunt je niet voorstellen hoeveel energie het vraagt om een beetje rond te zwemmen tussen de tropische vissen en prachtig kleurend koraal. Helaas moet ik nog even wachten op het eten maar doe dit dan wel in stijl. Heerlijke coctails .
De engelsen zijn gearriveerd en dat betekend 'drinking games'!! Deze keer niet voor mij, ik kijk wel toe en geniet wel hoe jullie de alcohol zonder problemen achter over slaan. Heb een van de beste avonden in tijden, een hilarisch tweetal maakt iedereen aan het lachen. Ze hebben de beste grappen ooit, niet te geloven. Als ze 1 slok moeten nemen, finischen ze hun hele blikje alsof ze water drinken. Rondjes draaien, opdrukken en set-ups gaat ze perfect af, respect voor deze 2 gekke engelsen. Bij het ontbijt zit de sfeer alweer snel in, alle momenten van de avond ervoor nog even voor de dag halen, geweldig als je mensen moet vertellen wat ze gedaan hebben. Na een uurtje flauwekullen is het tijd voor mijn laatste duik. Als ik dan klaar zit op de boot, zie ik Micheal de equipment van een ander meisje dragen. Ik zeg nogal luid, dat is tenminste een echte duikinstructeur hij draagt de equipment van dat meisje naar de zee. Dat is namelijk het zwaarste gedeelte van het duiken, het sjouwen van je zooi. Samen met Pacco (the mexican)en Ian (the crazy englisch) gaan we duiken. Aangekomen op de duikplaats genoemd; Fantastic gaan we snel het water in want het weer is ongelooflijk klote vandaag. Onder water voel je daar altijd weinig van. We gaan meteen weer door openingen zwemmen en deze keer ook een grot kun je wel zeggen. Normaal als je door een opening zwemt zie je het licht al aan de andere kant. In de grot waar we door zwemmen blijft het donker, je weet niet waar het eindigt, super spannend dit. Als we na 45 minuten weer boven water komen is het weer alleen maar slechter geworden. Het valt dan ook niet mee op weer in de boot te komen. Omdat de golven zo hoog zijn is het gevaarlijk wanneer je dicht bij de boot komt, iedere keer weer weg zwemmen van de boot maar uiteindelijk is iedereen veilig aan boort. NU nog een half uurtje terug varen in de regen. Bibberent kom ik aan op het eiland, opwarmen doen we hier in het water want daar is het een aangename 30 graden!!! En over mijn equipment hoef ik me geen zorgen te maken, de jongens hadden de boodschap begrepen. Aan het einde van die middag moet ik helaas het eiland verlaten...snik snik. De mensen zijn hier zo vriendelijk, het eten is verrukkelijk, het duiken is geweldig, de andere levensgenieters zijn hilarisch maar nog veel belangrijker de barman hier maakt overheerlijke coctails en ik moet gaan. In Nadi ga ik weer terug naar het vertrouwde hotel waar ik mijn braziliaanse vrienden weer terug zie. Samen eten we pizza en drinken onze laatste biertjes in Fiji, ook zij moeten de dag erna op het vliegtuig richting huis. Ondanks dat het weer niet mee werkte heb ik hier een supertijd gehad. Maar ja wat verwacht je als je in het regenseizoen naar een tropisch eiland gaat.

Dit is dan echt het einde van mijn reis en ik besef nu hoe rijk in eigenlijk ben. Dat ik zomaar (nou ja na heel heel hard en veel werken) mijn droom heb waar kunnen maken. Met het willen bereiken van maar 1 doel, het halen van mijn duik brevet, heb ik onbewust nog veel meer bereikt. Ik heb mijn hart gevolgd in alle dingen die ik gedaan heb, weet nu wat ik beteken voor mijn familie & vrienden en heb ook veel geleerd over mezelf. Ik heb de mensen in australie laten zien wie Judith is en ben er zeker van dat ik hier en daar wat indruk heb achter gelaten. Ik kan best zeggen dat het me goed is afgegaan, het ondernemen van de geweldige tripjes, het leren kennen van nieuwe mensen, het leren drinken van bier & alle wijnen maar vooral het genieten van iedere nieuwe dag die op me wachtte.

Als laatste wil ik iedereen bedanken voor het volgen van mijn grote avontuur Down Under. Ik heb genoten van jullie geweldige reactie op mijn verhalen, de verschillende meningen over een jongen en het medeleven in dagen dat het me iets minder goed afging.
Zo hebben jullie ook een beetje van dit prachtige land kunnen genieten. Maar mijn advies luid; ga zelf en ontdekt het met je eigen ogen, dat maakt alles nog veel mooier.

===== ===== =====
Alle mooie herrineringen zitten in mijn gedachten,
en ben een ervaring rijker die ik nooit zal vergeten.
===== ===== =====

Liefs Judith

X