An die Arbeit im Gerlos

Servus alle damen und herren aus Niederland,

Eindelijk dan een berichtje vanuit Gerlos, een beetje laat maar ik heb het echt heel druk gehad met werken de laatste dagen. Voor de meeste van jullie was het afscheid nemen deze keer stukken gemakkelijk, ik heb niet eens hoeven janken. Maar zoveel makkelijker het voor jullie was, zoveel spannender was het voor mij. Deze keer moet ik toch ergens gaan werken en dan ook voor 4 maanden ergens blijven. Ik kan niet net als in Australië, als het me even niet bevalt ergens anders heen gaan.

Ik ben er nu een week en het lijkt wel of ik hier al weken misschien wel maanden ben, wat je niet helemaal als positief hoeft te zien. Ik heb afgelopen weekend namelijk 45 uur gewerkt, voor de duidelijkheid in 3 dagen tijd dus.

Het begon dus op zaterdag 1 december, ik ben toen s’nachts samen met Max richting Gerlos gereden. De rit viel echter heel veel mee ondanks dat ik niet geslapen had vrijdagnacht. S’avonds even wat gegeten bij de plaatselijk pizzaria en lekker vroeg naar bed want dat had ik nodig.

Zondag natuurlijk meteen de berg op, want daarvoor ga je toch in Gerlos werken. Voordat we onze spullen in de auto hadden geladen rijdt Meneer v.d. Oever ons bijna omver met zijn dikke BMW. Nadat ik me even voorgesteld heb aan Miep, zijn vrouw, gaan we gezellig met z’n allen naar boven. Het is bij de meeste wel bekend dat ook Martie van een biertje houd dus hebben we de dag vooral doorgebracht in de hutjes op de berg. Daar heb ik dan ook mijn eerste ‘Lumbumba’ gedronken en dat is warme chocolademelk met de echte Oostenrijkse rum erin en natuurlijk een flinke mop slagroom, smaakt heerlijk. Daarna ook mijn tweede, derde eeehhh vierde en daarna aan de radler en met knikkende knieen die berg weer af.

De volgende dag is het weer stukken minder, weinig zicht, veel wind en sneeuwval. Ik heb dan ook maar les genomen bij ‘‘Skischule Complett Verruckt’’ onder leiding van Martie v.d. Oever. Hij heeft mijn ski’s mee naar beneden genomen en een paar snowblades voor me gehaald. Dit zijn hele korte ski’s waarmee je korte bochten kunt maken en vooral wat meer lol mee kunt hebben. Om met je ski’s te vallen is niet echt een pretje maar met die snowblades maakt het allemaal niet veel uit. Nog even snel een radler gedronken om wat moet in te drinken en daar ga ik dan. De laatste afdaling naar beneden ging even grof gezegd zwaar klote, mijn spieren waren helemaal aan het verzuren en ik was helemaal op. Gelukkig liet mijn leraar ‘Complett Verruckt’ me niet in de steek, hij heeft me netjes geholpen om helemaal beneden te komen. Daarom had ie een biertje verdient en ik trouwens ook wel. Als we dan eindelijk aan het bier zitten bij Luigi komt mijn nieuwe collega Anke binnen wandelen, zij is net als ik een nuchtere Hollandse meid die wel van een beetje gezelligheid houd. Het klikt dan ook meteen erg goed tussen ons, we denken hetzelfde over bepaalde en onbepaalde mensen. En we hebben nog meer gemeen we zijn namelijk allemaal nog niet zo heel lang terug uit Australië.

En dan onze kamer, op zich ziet het eruit als een normale simpele hotel kamer die we gezellig met zijn tweeën moeten delen. Eigenlijk niks bijzonders, maar als je dan in bed gaat liggen ontdek je dat het dekbed iets te kort is en dat is echt heel irritant. Dan de gordijnen of beter gezegd siergordijnen want ze bedekken de ramen niet. Aangezien we een gezamenlijk balkon hebben is ook zoiets om dan met je blote kont door de kamer te lopen!!!!! Allemaal een beetje jammerig dus en dan heb ik het nog niet eens over het werken gehad.

Afgelopen weekend was erg zwaar, te zwaar kan ik zelf wel zeggen. We beginnen om 13.00 uur met alles klaarzetten, de bar een beetje fatsoeneren enzo. Dan om 14.00 uur gaan we gezamenlijk eten en nu denken jullie zeker; nou zo verkeerd is nu ook weer niet na 1 uurtje werken. Bedenk dan even dat je pas om 12.00 uur uit bed komt en dat dus je ontbijt is. De eerste dag kregen we zuurkool met aardappelen en een stuk vettig vlees en gister bijvoorbeeld een snitsel met droge rijst erbij. Een goed stevig ontbijtje kun je dus wel zeggen. En als de kroeg dan open is krijg je om 5 over 3 de eerste apfelkorntje aangeboden van zo’n vakantieganger die alleen maar op je geilt. Iedereen wil weten hoe je heet en wat ze ervoor moeten doen om een kusje van je te krijgen. Ook willen de mannen allemaal foto’s maken. Anke en ik hebben besloten daar gewoon voort geld voor te vragen, verdienen we hier tenminste ook nog wat. We hadden namelijk even uit zitten rekenen wat we per uur over zouden houden en daar werden we niet echt heel vrolijk van kan ik jullie vertellen. Zelfs het hele oostblok krijgt volgens mij nog beter betaald.
En als je dan na de apres-ski om 20.00 uur op je horloge kijkt heb je nog 10 uur te gaan, niet echt grappig dus. Gelukkig mogen we dan nog even wat eten, want het duurt nog best lang voordat het 06.00 uur is en ik naar bed kan. Ik ben erg benieuwd hoe de normale weken verlopen want als dit zo doorgaat dan werk ik met de Carnaval gewoon in Zeelst bij De Vraag!!?!! Dus alle vakanties die nog niet geboekt zijn, zeker nog niet boeken of voor 1 persoon meer zodat ik ook meekan mocht ik eerder thuis komen dan gepland staat. In ieder geval even afwachten tot mijn eerste salaris, de skipas er even uithalen en dan zien we na Nieuwjaar wel wat het plan is.

Verder nog goed nieuws en ook minder goed nieuws. Ik heb nu 3 dagen vrij………… woehoooo, lekker skiën, een beetje relaxen en morgen staat Innsbruck op de planning, lekker wat gezelligheid met alle vakantiewerkers hier in het dorp. Maar dan begint donderdag het openingsweekend wat inhoud dat ik nog een veel zwaarder en drukker weekend voor de boeg heb. Nog niet aan denken dus………., natuurlijk slaat deze bikkel zich er wel doorheen.

Ik zal snel weer wat van me laten horen met een wat korter verhaal en dan zet ik meteen wat foto’s hier op de site, hebben jullie een beetje een idee van hoe het er hier uit ziet in verweggiestan.

Viele grussen von Die Judi