Top End Safari .. 2

Het vervolg van Top End Safari .. 1

Na weer een hele nacht draaien en zweten heb ik weer te weinig geslapen. Wel mijn record verbroken met maar liefst 2 uur slapen op deze trip. Al met al zie ik er nog steeds beter uit dan die verschrikkelijke duitsers!! Vandaag beloofd de zwaarste dag te worden, een heleboel geklim en geklauter in de volle zon....en ja die is hier warm. We gaan niet met ons busje op stap maar met de '4 wheel drive' bak. Ziet er beter uit maar ik kom er al gauw achter dat het niet zo comfertabel is. Onze eerste bestemming voor vandaag is 'the Twin Falls'. Normaal gesproken zijn dit 2 watervallen die je ziet maar omdat we aan het einde van het droge seizoen zitten heeft de ene de hoop opgegeven. We zitten in een bootje en de beste man verteld ons de verhalen over de crocs die hier algelopen jaar in de rivier zijn gevangen. Normaal gesproken is er ook een wandeling naar de top van de waterval deze is afgesloten vanwege kans op uitdroging. Twee dagen geleden heeft de beste man een stel jonge duitsers gevonden uitgeput op de weg naar boven. Deze waren overgebracht naar het ziekenhuis maar hebben het niet gehaald. Jammer dat van die idioten het voor mij moeten verpesten. Het was namelijk zo; de jongens waren 2 dagen ervoor aangekomen in Sydney daar 1 nacht geslapen en de volgende dag doorgevlogen naar Darwin. Daar is dan een temperatuursverschil van ongeveer 30 graden. Meteen nadat ze zijn aangekomen een auto gehuurd en naar de Twin Falls gereden en die dan proberen te beklimmen met een halve liter water midden op de dag!! Ja dat gaat niet lukken. Waarschijnlijk waren ze nog goed op stap geweest en dan een beetje oververmoeit door te weinig slapen. Wij moeten van onze chauf iedere keer minstens 1,5 liter water meenemen en een halve liter opdrinken voordat we naar boven gaan. Ik drink hier wel 4 liter water per dag en dan s'avonds bij het eten flink met de zout pot smijten. Natuurlijk wel triest maar niet echt over nagedacht.
Vanuit de 'Twinn Falls' opweg naar de 'Jim Jim Falls'. Deze rit doet me erg denken aan mijn uitjes met de familie Pek. We rijden over erg slechte wegen, door rivieren en tussen de bomen door. Hier kan ik even mijn borstspieren trainen, ze hebben heel wat te lijden (ja met lange ij) hier. We leggen in bijna 2 uur tijd maar 50 km af, dan heb je een beetje een idee hoe het ging. Wanneer we onderhand uit de auto kunnen staat er nog een lange wandeling van een uur op ons te wachten. Het pad gaat over stenen, grotere stenen, rotsen, grotere rotsen en nog veel grotere rotsen. Het is met handen en voeten naar boven komen en als je dan nog zo'n kudde duitsers achter je aan hebt schiet het helemaal niet op. Ik vraag aan Andrew of ik niet door mag lopen, dan zal ik het water alvast checken op krokodillen!! Hij moet lachen want hij ziet aan me dat ik een beetje moe wordt van die Duitsers. Ja zeg ik; ik weet het geduld is een schone zaak maar dat heb ik helaas niet.
Als ik uiteindelijk ben aangekomen voelt het erg goed. Ik zweet me de tering maar zou het zo nogeens doen, je krijgt er iets prachtigs voor terug. OOkal blijkt de waterval hier ook geen zin meer te hebben gehad. Een rotswand van 150 meter hoog met een oneindige plas water erom heen, echt geweldig. Weer als eerste spring ik in het water en zwem heerlijk door het koele water naar de overkant. Even alleen zijn!!! Aan de overkant zie ik ze staan te klungelen met het aantrekken van hun badkleding, ja elke dag weer opnieuw. Snappen ze dan niet dat we iedere dag gaan zwemmen als het 45 graden is. Wat ik trouwens nog nooit heb meegemaakt; eentje houd er niet van zwemmen!! Veel plezier dan maar, doos. Andrew klimt weer op de rotsen zodat hij weer 1 van zijn mooie duiken kan laten showen. Wat hij kan kan ik ook maar als ik dan boven op een rots van 12 meter sta valt het toch wel heel erg tegen. Ik heb niet veel keus dan er toch maar van af te springen want naar benenden klimmen is nog veel moeilijker. Als ik na een lange tijd dan toch spring klapt iedereen voor me!! Ben ik toch beste dapper denk ik zo, weer een stukje van mezelf overwonnen. Iedereen is allang aan het water en Andrew komt me halen omdat we zo vertrekken. Ik zeg tegen hem; wedden dat ik zometeen eerder klaar ben om te gaan dan zij!! Hij lacht; je hebt waarschijnlijk gelijk. Maar we kunnen er beter maar mee lachen. Ja klopt maar het is maar goed dat ik een riem in mijn broek heb zitten anders had ik er de hele dag geen aan!! Nadat we de weg terug hebben afgelegd kom ik een moe maar super happy terug bij de auto, lekker even lunchen.
Als laatste vandaag gaan we naar 'Moline Rockhole' deze waterval staat normaal niet op het programma maar de 'Gunlom Falls' staat helemaal droog dus vandaar. We zijn helemaal alleen hier en het is niet groot maar wel mooi. Het water uit de waterval kun je zelf drinken, (even alle flessen vullen dus) en het is nog lekker ook. Mooier en beter kun je toch niet bedenken of jullie wel??? Na deze laatste dip voor de dag moeten we nog een lang stuk rijden voordat we bij het kamp aankomen. Onderweg stopt Andrew plotseling, wat is er nu weer aan de hand denk ik zo. We hebben hout nodig voor het kampvuur, iedereen even helpen A.U.B. De NL oude dame staat meteen op en spreekt dat dropje van een duitser aan; We need a strong men!!! Ik heb op dat moment water in mijn mond en kan mijn lach niet inhouden, echt alles komt uit mijn mond en de rest kijkt me heel droog aan van wat mankeer jij nu!!! Wat een gezelschap zeg. S'avonds lekker kampvuurtje maken dus, nou ja dat zouden leuke mensen zeggen maar de oudjes gaan gewoon om 9 a 10 uur naar bed. Samen met Andrew kletsen we tot laat in de nacht over koetjes, kalfjes en duitsers. Het slapen gaat me nog niet goed af maar heb toch wel even mijn oogjes kunnen sluiten gelukkig.

OP de toch weer vroege morgen (ja ik kan er maar niet aan wennen) staat vandaag een kano trip op het programma. We gaan opweg naar 'Katrine Gorge National Park'. Dit is een lange rivier van 13 gorge (stukken/delen). Wij gaan op de eerste gorge kanoen, heen en terug het is ongeveer 40 km totaal en daar hebben we de hele ochtend de tijd voor. Van te voren worden we gewaarschuwd dat we niet op de strandjes met een waarschuwbord voor krokodillen mogen komen. Op deze strandjes leggen de crocs namelijk hun eitjes en wanneer je je daar begeeft ben je verzekerd van een aanvalletje van een boze krokodil!!! Nee heel fijn om te weten. En al die mooie witte strandjes zijn dus voor de krokodillen, voor ons hebben ze op het allerlaatste ook een stukje vrijgemaakt, fijn hoor. Duidelijk is de mens tweede keus.
Het erg gezellig want er zijn nog wat andere groepen met jongere mensen aanwezig, wel fijn even wat afwisseling.
Na het kanoen gaan we even het stadje Katrina in omdat het voedsel bijna op is. Even aanvullen dan maar. Er zijn hier er veel aboriginals aanwezig (ja aanwezig meer ook niet). Om 12 uur gaat 'the bottle shop' hier open en welja om half 3 wordt de eerste al per ambulance overgebracht naar het ziekenhuis, niet te geloven. Ze hebben hier echt een groot probleem in Australie, je kunt het wel vergelijken met die buitenlanders in Nederland (geen drugs maar drank). Als afsluiter van de dag gaan we naar 'Katrine Hot Springs' een heel kleine rivier met wat watervalletjes. IK zwem helemaal tot het einde maar merk als ik terug moet zwemmen de stroming toch veel zwaarder is dan dat ik dacht. S'avonds weer lekker bij het vuur zitten nadat ik het echt heb gehad met mijn groepje. Voor het eten naai ik er dan ook lekker even uit, dat ze het maar lekker uitzoeken!! Weer goed zitten praten met mijn super chauf, ik bewonder hem stiekem wel een beetje. Hij kan me zoveel over de natuur en mensen vertellen dat ik er jaloers op ben.

De laatste dag; ik vind het helemaal niet erg. Aan al het goede (en kwade) komt een einde. We gaan vandaag naar 'Edith Falls'. We doen de top and bottum route allebei. Weer de hele morgen lekker zwemmen, oooo wat heb ik het toch slecht. Wanneer we net een half uur in de bus zitten moet die droplul pissen, ach ja waarom ook nie we hebben toch nog niet op jou moeten wachten de afgelopen dagen. Wanneer hij instapt kijk ik in de spiegel van de chauf en we moeten allebei heel erg hard lachen. Hij is nog erger dan een wijf. Ondanks mijn verschrikkelijke groep heb ik het onwijs naar mijn zin gehad hier in the TOP END van Australie. Ik heb genoten van de prachtige natuur!! Om half 4 komen we aan in Darwin waar ik onderhand even kan gaan slapen met de airco aan. De volgende morgen moet ik er weer vroeg uit om naar mijn volgende bestemming te gaan Kununurra.(probeer maar eens uit te spreken)

Tot snel

XXXXX Judith